Vriendenweekend Zandvoort

27 april 2018 dag één Koningsdag

Rond een uur of kwart voor elf eerst Elly opgehaald om vandaar naar Wanneperveen te gaan om Gerrit en Corine op te halen. Klaas, Gert en Anneke zouden pas morgen vertrekken, vanwege droevige omstandigheden. De reis naar Zandvoort werd ingezet en via de Noordoostpolder en Flevoland kwamen we op de A1 richting Amsterdam en richting Den Haag bij Hoofddorp eraf en ging het bij Lisse mis , maar niet getreurd door de omleiding nummer 8 te volgen kwamen we uiteindelijk aan bij Centre Parcs Zandvoort. Op de parkeerplaats bij een hutje kon je inchecken, maar we waren nog te vroeg de jongeman die ons de papieren gaf zei dat de sleutels er ook nog niet bij waren, omdat er nieuwe sloten in de deur werden gezet?  maar we deze bij de receptie konden ophalen. Eerst maar een kopje koffie dan in het restaurant. Om vier uur naar de receptie om de sleutels op te halen. Met de auto naar het huisje nr 450 en deze uitgepakt en de kamers verdeeld en de beden op gemaakt. De auto naar de parkeerplaats gebracht en de zaak verder verkent, door  gelijk maar via het hotel en het strand te wandelen. Het weer was nog wel aardig te noemen. We wilden van het strand via de camping over het circuit naar het huisje lopen, maar de vriendelijke beheerder zij dat dit niet kon en wees ons de weg hoe wel te lopen. Langs een pad dat wel gebombardeerd leek met allemaal honden uitwerpselen kwamen we bij de hoofdingang, maar hier mocht je niet zomaar in. Enfin doorgelopen naar het winkeltje om wat boodschappen te doen, we moesten ons hier behoorlijk inhouden, omdat het nogal prijzig was. Weer bij het huisje werd er door de dames gekookt en werd er lekker gegeten.

Na de koffie gingen we nog eens na het hotel om te kijken wat voor activiteiten er  allemaal te doen waren het bleek echter dat alleen de bowlingbaan open was, de squashbanen waren allemaal dicht, evenzo de tennisbanen en de trampolines, kortom niet veel activiteiten voor een vrijdagavond. Weer teruggelopen naar het restaurant/ café waar livemuziek was van een zanger met gitaar die in zijn mobieltje een heel orkest had. Een wijntje en een biertje en na nog een tweede drankje werd er afgerekend en direct besloten dat we na het betalen van de rekening hier maart niet weer wat gingen drinken. Zo je begrijpt was het een behoorlijke pittige rekening. Naar onze cottage en er wed een spelletje gedaan dat iets met een worm en dobbelstenen van doen had het was gezellig en rond middernacht gingen we naar bed.

Midden in de nacht wordt ik wakker gemaakt door Elly die mij vertelde dat er een vent op de deur stond te slaan en te bokken, eigenlijk wist ik mij hiermee geen raad en was nog behoorlijk in de  sluimermodus. Elly en Corine, Corine inmiddels ook wakker geworden, verbaliseerden de schreeuwende Duitser dat ehr weg solte gehn. Maar de kerel bleef schreeuwen en slaan en schoppen tegen de deur. Corine heeft gebeld met de receptie en deze zouden de beveiliging sturen. Uiteindelijk is de man uit zichzelf weggegaan en werd het weer rustig in het huisje. 

28 april 2018 dag twee

Het was natuurlijk  ’s morgens het gesprek wat het nou geweest was, wat die man bezielde, en waarom hij uitgerekend  bij onze deur stond en zo’n amok maakte. Was het daarom waarom er nieuwe sloten in de deur waren gezet of stond hij gewoon ladderzat bij de verkeerde deur op het verkeerde moment.  Eerst maar eens bij de supermarkt broodjes gehaald samen met Gerrit en bij het teruglopen naar het huisje hoorden we de raceauto’s op het circuit al. Na het ontbijt wilden we naar de Keukenhof. Maar eerst nog even via de receptie voor feedback van de gebeurtenis van de afgelopen nacht. De receptioniste had hier wel een notitie van maar geen terugkoppeling van gekregen van het beveiligingsbedrijf, wel kon ze ons vertellen dat er aankomende nacht een extra rondje werd gelopen bij ons huisje. We zullen het dus niet weten wat die man bezielde, maar ik denk persoonlijk dat hij teveel aan Bachus had geofferd en zich heeft vergist in de deur. Naar de Keukenhof omdat het vandaag nog redelijk weer zou zijn. Bij aankomst was het al een drukte van belang op de parkeerplaats waar het al blijkt dat het een heel goed georganiseerd evenement is door de aanwijzingen van de medewerkers. Na de ingang waar de entreebewijzen werden gekocht en meteen al een overweldigend bloemenpracht en na wat zigzaggend tussen de perken met voornamelijk tulpen en een bezoek aan het  paviljoen Beatrix  waar veel orchideeën waren te zien een koffiestop gemaakt. Verder langs een mooi waterornament en via een door gangetje kwamen we bij de molen waar het  veelal blauwe druifjes gemengd met tulpen waren, een prachtig gezicht.  Over het bruggetje bij een podium waar een zanger zijn best deed en een soort dansvloer waar een dansgroep uit een exotisch land de mensen probeerden te vermaken, maar volgens mij lukte dit niet. Overal perken met voornamelijk tulpen en de een niet bijzonderder dan de andere. Prachtig gewoon, door naar  Paviljoen Orange Nassau waar de friettentjes en arbeid stalletjes en de ijscobakken beste zaken deden, dan via de hoofdingang naar een leuk ommuurd tuintje waar allerlei oude soorten tulpen stonden, hier maar eens een poosje gezeten en genieten en niet alleen bloemen kijken maar ook mensen. Zoveel nationaliteiten op dat hele kleine stukje wereld is bijna niet te bevatten, Chinezen, Japanners, Indiërs, Belgen, Duitser en natuurlijk ook Nederlanders, ongetwijfeld veel meer mensen uit nog andere landen en dat allemaal in die anderhalve maand de Keukenhof geopend is. Verder ging het via Wilhelmina, waar een uitleg was over het ontwikkelen van nieuwe soorten, naar Willem Alexander langs de mooi aangelegde vijvers met overal die mooie velden vol met tulpen. Hier begon het te regenen en het is het verder weekend ook niet meer droog geweest. Omdat het geslenter een behoorlijke inpack heeft op mijn rug was ik blij dat de anderen het ook wel gezien hadden en na ongeveer een wandeling van 15 kilometer zaten we weer in de auto. Naar eerst weer verkeerd gereden te zijn kwamen we weer op de omleiding nr8 en gingen we via Aerdenhout naar Zandvoort, En kregen we via de WhatsApps bericht dat Gert, Anneke en Klaas ook al in de buurt waren. Wij gingen nog even na de supermarkt in Zandvoort zelf en kwamen tot de conclusie dat de supermarkt op het park behoorlijk aan de prijs is. Bij het huisje aangekomen waren de anderen er ook en werd er koffie gedronken en over en weer gevraagd een ieder de dag beleefd had en natuurlijk kon er ook niet over het voorval van de afgelopen nacht heen. Nu de groep compleet was nog maar eens weer naar het strand, maar eerst naar het circuit waar we boven op het talud een race konden bekijken waar we niet van weten wat voor formule klasse het was. Verder lekker uitgewaaid op het strand, daarna langs het hotel om een bowlingbaan te bespreken voor zondagavond. Er werd weer gekookt en na het eten en de koffie was het tijd voor een spelletje de jongens tegen de meisjes. Het spel heet thirthy seconds en het is de bedoeling om vanaf een kaartje vijf dingen te benoemen en duidelijk te maken aan je teamleden zonder het woord of deel van het woord te noemen of te zingen of aan te wijzen eigenlijk mag je alles doen zolang het maar anders gezegd wordt dan bedoeld. Hilarisch spel waar de dames beter in waren dan de heren. Naar bed om er de volgende dag er maar weer een mooie dag van maken.

29 april 2018 dag drie

Vandaag weer op tijd waker en na een kop koffie eerst maar weer samen met Gerrit broodjes gehaald bij de supermarkt. Na het ontbijt en de koffie gingen we naar het subtropisch zwembad. Lekker poedelen in het buitenbad en baantjes trekken in het 25 meter bad en als de zoemer ging gauw in het golfslagbad om opgetild te worden door de woeste golfen. Van de wildwaterglijbaan af was ook een sensatie en onder de waterval voelde ook goed aan en dan nog even gemasseerd worden in het bubbelbad. Alles kon en ik niks moest. Tegen een uur of drie gingen we ons weer omkleden en bij het openen van de deur wordt ik, door een jongetje van een jaar of zes, er op geattendeerd dat hij het hokje al heeft geclaimd en dat er in nummer 1 en 3 ook familie van hem zit. Hilarisch momentje, dus maar een ander hokje gezocht. Weer buiten het zwembad, direct maar naar het restaurant waar we eigenlijk wat wilden drinken en een kleine snack nuttigen maar hebben er maar gelijk het diner van gemaakt. Naar het huisje om de zwemkleding op te hangen en na een kop koffie of thee nog maar eens even een wandeling maken. Eerst maar naar het circuit, waar de races nog volop aan de gang waren, en omdat we gisteren waren kijken dachten we dat we er zo naar toe konden. Maar aangekomen stapt er een man uit de portakabin en vraagt wat we willen. Naar het circuit om de races te kijken, hij zei dat dit niet ging zonder een entreebewijs van 15 euro. Wij waren niet bereid om dit te betalen dus gingen we rechtsomkeer om nog een rondje strand te maken. Het was lelijk en nat weer, waardoor de wandeling  werd ingekort en we naar de winkel in Zandvoort gingen om nog wat laatste inkopen te doen. Onderweg terug naar het huisje regende het pijpenstelen en kwamen dus allemaal zeiknat in het huisje aan. Omdat we de warme prak  al op hadden deden we het eten met een boterham. Na dit alles naar het hotel om te bowlen een wat verouderde baan die volgens de kenners schuin afliep waardoor niet het nodige effect aan de bal kon worden meegegeven. De enigste die hier geen last van had was Anneke want ze won met overmacht.  Na een uur was het dan ook weer voorbij en weer terug naar huis. Hier werd het spel van gisteravond weer op tafel gelegd want de heren wilden revanche op de dames. Maar dit pakte uit in een tweede nederlaag op rij. Het was een gezellige avond.

30 april 2018 dag vier

Vandaag de laatste dag en weer naar huis. We moesten rond een uur of 10 uit het huisje. En na de dagelijks gang naar de supermarkt met Gerrit gelijk maar de auto van de parkeerplaats gehaald en deze na het ontbijt weer ingepakt. Eigenlijk wilden we vandaag naar Corpus “reis door de mens” in Oegstgeest gaan, maar na een telefoontje gisteren om te reserveren werd er verteld dat ze vol zaten en dat er voor vandaag geen mogelijkheid meer was. Er was dus een alternatief om eerst naar de polderbaan te gaan en een poosje opstijgende en landende vliegtuigen te spoten en aansluitend naar Volendam te gaan. Zo gezegd zo gedaan naar Vijfhuizen de IJweg de spottersplaats voor de Polderbaan. Naar mijn gevoel de gehele IJweg afgereden maar weinig vliegtuigen. Het bleek de andere kant op te zijn van de IJweg een hele lange weg waar bij nummer 611 de spottersplaats is aangelegd. De vliegtuigen vertrekken hier telkens kort achter elkaar en dan na een bepaalde tijd komen er vliegtuigen binnen en zo wisselt dit telkens. Er is ook een toilet voorziening in de vorm van een dixie, maar deze worden nauwelijks of nooit schoon gemaakt. Ze waren te goor voor woorden. Het was bij aankomst wat druilerig maar naar verloop van tijd werd het weer er niet aangenamer op en werd er besloten om koers te zetten naar Volendam. In Volendam was het niet beter dan bij de Polderbaan en gingen we maar koffiedrinken bij  Café- Restaurant De Dijk aan de haven. Weer naar buiten moest je onder de paraplu's van de Chinezen en Japanners doorlopen of je moest het riskeren om een plu in je oog te krijgen. Druk en nat dacht ook de blauwe reiger die zich door mij liet fotograferen en er zo te zien ook geen zin meer in had. Langs de haven gelopen en nog even na het gedenkteken van de brand op nieuwjaarsnacht 2000- 2001 bezocht en weer naar de auto om vervolgens nog via de Afsluitdijk naar Workum te rijden. Hier gingen we naar het Jopie Huisman Museum. Een leuk museum met de schilderijen van deze autodidacte schilder. Die later zijn schilderijen weggaf aan mensen of vrienden die het volgens hem verdienden.

Na vertrek ging het richting Wolvega om bij Van der Valk het weekend af te sluiten met een etentje. Het was ondanks de regen een fijn en geslaagd weekend.