23 september 2017

Vanmorgen om 8 uur bij Sjaco langs om zijn bagage bij mij in de auto te pakken en nog heel veel andere zaken, want vaak ben je te bang dat je te weinig bij je hebt. Het was vanmorgen fris en mistig. Maar dit liet Sjaco er niet van weerhouden om op de motor te gaan. Hij reed voorop en het ging via de snelweg naar Zwartemeer. Vanaf de Duitse grens zou het dan binnen door gaan naar Korbach. Het ging mis bij Lingen waar een verkeerde afslag werd genomen. Naar wat gebeld te hebben, want Sjaco ef doppies in zien doppie,  Werd er overlegd dat we allebei maar onze weg gescheiden moesten volgen.  Het was een mooie rit binnendoor het werd onderweg wel warmer maar het haalde vandaag hier niet de temperaturen zoals in Nijeveen vandaag. Rond kwart over twee was ik in Korbach en Sjaco kwam ongeveer een half uur na mij aan. Nou op zoek naar het appartement na het twee keer te hebben gemist was het na drie keer is scheepsrecht raak. De sleutels zouden in een klein kluisje hangen waarvan wij de code reeds ontvangen hadden. Dit ging allemaal goed. Vervolgens in het appartement bleek dat wij de op de derde etage zaten en geen lift dus kregen we genoeg beweging door de koffers en boodschappen naar boven te sjouwen. In het appartement bleek dat er in eerste instantie maar één slaapkamer was hier gelijk over gebeld met de huisbazin en deze dacht dat we aan één kamer wel genoeg hadden. Maar haar uitgelegd dat we broers waren en sinds ons zesde al niet meer op één kamer en in één bed slapen, beloofde ze dat ze de sleutel van de andere kamer ook kwam brengen. Naar ongeveer twee uur nog niets vernomen te hebben, nog weer eens gebeld maar ze nam niet op. Toen zijn we Korbach maar in gegaan een stadje met allemaal mooie vakwerkhuizen en oude stadsmuren. Wat ons wel opviel is dat in de vroegere tijd je er was geweest (overleden) je gewoon over de stadsmuur werd geknikkerd, omdat al graven net achter deze muur stonden. Het was een mooie stadstour met dus zoals eerder gezegd veel vakwerkhuizen en een kerktoren die niet onder doet aan de toren van Pisa. Deze hoeft alleen nog maar een zetje te hebben en hij ligt ook om. Dan nog de grote kerk die om het uur wel een half uur slaat. terug bij het appartement had de mevrouw van het huis een berichtje gestuurd dat dat de sleutel van de tweede slaapkamer ergens in een kast lag. Probleem opgelost. Nou de koffers maar eens uitgepakt en de boel wat geordend. En weer terug naar het centrum om te gaan Chinezen in Duitsland. Het was iets anders dan dat wij gewent zijn, maar smaakte goed. Naar het appartement en uitbuiken.

24 september 2017

Vandaag al de dag van de waarheid. De wandelbrug over het Rappbodetals de "Titan-RT" worden bezocht. Rond een uur of 10 weggereden en via de stad Kassel via Goslar en Wernigerode kwamen we rond kwart over één aan. Bewust was er gekozen om de binnendoor wegen te nemen om zoveel mogelijk van de omgeving te zien en te genieten. De dichtstbijzijnde plaats is Hasselsfelde en de dam ligt in de Harz en dan in de voormalige DDR in de Bundesstaat Sachsen Anhalt.. De Titan RT is geopend in maart 2017 als de langste wandelbrug ter wereld, in zijn soort, maar is in juli 2017 alweer ingehaald door een brug in Zwitserland. De brug heeft een lengte van 483 meter en hangt op 100 meter boven de Rappbode. De brug hangt naast de Rappbodetalsperre, de hoogste dam van Duitsland met zijn 106 meter. Achter deze dam ligt de Rappbodesee met een grote van 3,9 km2. Er is van alles te doen zo kan je met de "Megazeplinne" als superman aan een kabel je over een lengte van ëën kilometer emn met een snelheid van 85 kilometer van de naar de andere kant laten glijden. Ook kan je daar Bungie Jumping met een val van 75 meter doen. heel veel spectaculaire dingen. Die ik niet heb gedaan. De wandeling over de brug is al spektakel genoeg, vooral als je begint te schommelen dan is het net of je teveel hebt gedronken. De brug dus een keer op en neer gelopen en via de dam weer terug. Weer naar Korbach ook via allemaal binnendoor wegen en nog een prachtige zonsondergang te hebben gefotografeerd waren wij om half acht weer bij de hut. Even een kop koffie en door naar de Italiaan om deze bijzondere dag af te sluiten.    

25 -09-2017

Het was vandaag uitslapen tot een uur of half negen... Yes we can.... Na het ontbijt  en het nodige rond gelanterfante, ging ik om en nabij half elf weg. Ja, we waren voor die dag gescheiden, ik met de auto en Sjaco ging op de motor. Eerst ben ik naar de Diemelsee gereden een gigantisch stuwmeer waar je in de zomer kan zeilen en boottochten kan maken en andere zaken die je op het water kan doen. De plaatsjes waar je door komt zijn ook erg toeristisch. Je komt vervolgens op een dam "de Diemelsperre" en deze is weer goed te bekijken vanuit het dorpje Helminghausen. Hier kan je tot onderaan  de dam komen. Ik ben verder gereden naar de Olsberg, waar ik Sjaco weer trof en samen hebben wij de wandelroute naar de 

Bruchhauser Steine gedaan. Dit is een rotsformatie met vier grote rotsen op de flank van de 728 m hoge Istenberg in het Rothaargebergte. Het was een hele klim maar de moeite waard. Bij het wegrijden zijn onze wegen weer gescheiden. En ging ik richting Winterberg naar de  'Kahler Asten' geldt met zijn 841,5 m als 'vader van de Sauerlandse bergen'. Het is de bekendste en meest bezochte berg van Noordwest Duitsland. Deze berg op 5 kilometer afstand van Winterberg vormt feitelijk het middelpunt van Hoogsauerland. Hier is een uitgebreid netwerk van wandelpaden, een hoogheidegebied met een leerpad, een uitkijktoren met weerstation. Vanaf de 862 meter had ik  een geweldig uitzicht over Sauerland en het Wittgensteiner land. Hier nog een korte wandelroute gelopen. Via  Bad Berleburg en Frankenberg weer terug naar Korbach. Hier werd vanavond het avond eten  genuttigd bij de Griek. Het was weer een mooie dag met veel nieuwe ontdekkingen.

26-09-2017

Vandaag weer terug naar het Rappbodetals  voor de "Titan-RT"  nu niet voor de brug maar voor de Megazipline. Het is de waanzinnigste, snelste en beste vrijetijd besteding in de Harz. Je laat je van 120 meter boven de afgrond van de Rappbodetalsperre aan een kabel van over een afstand van 1000meter  naar de andere kant met een snelheid van 85 kilometer per uur vallen. Het is echt een belevenis die je hart toch wel even  harder laat slaan en de adrenaline wordt met een behoorlijke snelheid rondgepompt. Nadat ik en Sjaco  het veiligheidsharnas hadden aangekregen en de veiligheidshelm met Goprocamera hadden opgezet, kregen we de katrol en konden we twee trappen op naar de toren. Het was hier nog even wachten en toen was ik aan de beurt. ik als eerste en Sjaco zou achter mij aan komen. Ik moest op het randje komen staan waarna de begeleiders je in de touwen hangen en voor je het weet hang je gestrekt met je neus boven het de diepte. Voor je het weet wordt je losgelaten en met een ferme kreet maak je steeds meer gang en kom je op het water aanvliegen en doe spreid je je armen net als een vogel. Het is dan ook zweefvliegen hangend aan een kabel. Dat spreiden van mijn armen vonden ze achteraf geen goed idee, omdat er nogal veel tegen wind stond  en je halverwege kan stil komen te vallen en dan heb je een probleem. Beneden aankomend wordt je dan opgevangen middels door een touw wat dient als rem en twee mannen die je weer recht opzetten. Met recht wordt dit dan ook Harzdrenalin genoemd. Wat een beleving en een ontlading als je weer beneden op de grond staat. Maar ik moest voortmaken want ik moest de aankomst van Sjaco nog filmen. die kwam binnen vliegen met een ferme gil en was ook helemaal ontladen weer beneden aangekomen. Een top ervaring!! En ik zei als ik een Bucketlist had dan was deze nu doorgestreept. Na nog een kop koffie en een broodje schnitzel. Werd er nog een aandenken gescoord en ging het weer richting Korbach. Onderweg kwamen we nog langs de Aussichtsturm "Hochsollingen" waar naar een korte wandeling deze toren werd beklommen. deze toren is 33 meter hoog en 510 meter boven het zeeniveau. Je hebt hier een prachtig uitzicht. Natuurlijk moest er nog een sticker worden geplakt van "uit Nijeveen " en na de toren weer te hebben verlaten werd de route verder gewandeld. Verder naar Korbach. Hier aangekomen werden de spullen in het appartement gelegd en gingen we direct door voor het eten. Het werd vanavond Schnitzel bij de Duitser. Daarom is het de dag van de twee Schnitzels. Het was een top dag..

27-09-2017

Alweer de laatste dag om wat te ondernemen. Na wat een late start, zouden we ieder voor zich wat ondernemen vandaag. Ik wilde graag nog naar de Geierlay hangbrug. Dit is volgens de Toeristische informatie  van Kastellaun" de mooiste hangbrug van Duitsland". Het was wel weer een eind rijden maar het landschap maakt veel goed. Vooral de bomen met een fantastische in herfst getooide bladeren. Om een uur of half twee aangekomen. blijkt deze van een andere order als de hiervoor bezochte brug in de Harz. Nog even vermelden dat deze brug in de Hunsrucke ligt. Er waren hier veel toeristen, dit zal ongetwijfeld te maken hebben met het feit dat het gratis is. Vanaf de parkeerplaats nr 1 is het dan nog 1,7 km lopen naar de brug. Onderweg nog een Eekhoorn gespot. Bij de brug wemelt het van het publiek en vooral mensen die de oversteek net hebben gedaan en buitenadem zijn en staan te hijgen. dit komt omdat de brug nogal aardig naar beneden loopt en dan vanuit de midden weer naar boven gaat. De breedte van de brug is vier steigerplanken breed dus goed te doen. Met zijn 100 meter hoog en 360 meter lang toch wel weer een hele belevenis. De totale route met de weg erna toe en de brug heen en terug en dan de route voor de hikers terug naar het dorp was dan ongeveer 6,7 kilometer. Weer terug bij de parkeerplaats is ook een informatiecentrum maar deze was gesloten. Bij het ander kioskje wat ook dienst dit als infocentrum, nog wat souvenirs gekocht. En weer terug naar Korbach via de toeristische route. Je komt langs kastelen en over de Rijn (de Loreley) onderweg nog mooie dingen gezien, maar blij dat ik weer "thuis" was. Thuis koffie gedronken met Sjaco en daarna naar de Italiaan voor een Pizza. Nou die was hier echt van kartooon. Morgen weer naar huis.

28-09-2017

Vanmorgen de spullen weer in de auto geladen en rond kwart over tien weggereden. Mooi binnendoor getoerd naar de grensovergang Zwartemeer en vandaar naar Meppel waar de boodschappen zijn gedaan en rond een uur of half vier weer thuis.